Traumaverwerking

Gevoelens van angst, onveiligheid, wantrouwen, gemis van genegenheid of rotterige ervaringen toen je nog klein was kunnen het leven voor kortere of langere tijd beheersen. Het had gewoon niet mogen gebeuren. Als dit onvoldoende aandacht heeft gehad laat het bewust of onbewust sporen na na. We kunnen dit op onverwachte momenten nog voelen en bepalen ons leven. Zo'n ervaring noemen wij traumatisch. Iedereen verwerkt dit op een andere wijze.  Waar we echter weinig bij stil staan is het vroegkinderlijk of generationeel misbruik. Hierbij zien we een ander gezicht van de ouder die zich zo inzet op school, sport en sociale omgeving van het kind. Ondertussen 'misbruikt' deze het kind. Misbruik waar zowel een vader en moeder aan bijgedragen, laat het zeker sporen achter. waar niet over wordt gesproken. Nee 'dit komt in onze kringen niet voor'. Een dergelijke ervaring vraagt om een specifieke aanpak. Als dit als aanstellerij of niet serieus genomen is ervaren velen de  onderliggende klachten, nog heden ten dagen. Als de kinderen van toen het als 'kind' geheim moesten houden kunnen zij het als de volwassen nog onverklaarbare problemen ervaren. Overtuigingen kunnen door de jaren zijn ontstaan zijn zoals: 'Ik ben niet goed genoeg" of " Dit is allemaal mijn schuld en ik ben een aansteller".  Het kan zelfs zo je manier van leven beïnvloeden dat er overwogen wordt om een einde aan het leven te maken. En dan te bedenken dat je hier geen rol in hoeft te hebben, laat staan dat het jouw schuld is!